Refrein:
Hald dich vas, hald dich vas, hald dich vas aan mich.
Kôm maske-leef met dien rônd gezich.
Hald dich vas, hald dich vas, hald dich vas aan mich.
Ik bin zoë riêk allein met dich.
Kôm snoebel, laot ôs springe, det is nao miene zin.
Veural met vastelaovend, as ik in Venlo bin.
Hald dich vas, hald dich vas, hald dich vas aan mich.
Ik bin zoë riêk allein met dich.

Sjang kwaam nao lange jaore vanoët ein andere stad,
nao zien gebaortestedje wao men vastelaovend had.
Hae zoog bekinde snuutjes en binne en keteer,
waas Sjang al gauw den alde, en hae zông zien leedje weer.

En met de Boerebroêlof zoog hae ein schoën boerin.
Die reep tot Sjang: Och boertje, ik gluif vas det ik dich kin.
Hae goof det kind ein muulke, daoveur noom hae den tiêd.
Maar hald dich vas, ao snoebel, anders waer ik dich weer kwiêt.