Ik zoog ein hiël moei maedje, vreej nog, nao 't scheen.
Nae ik had zônne schat ech nog noeit gezeen.
Ik woel 't waal ens waoge, nao um toe te gaon.
Had um wille vraoge, maar neet gedaon.

Refrein:
Had ik 't maar neet gelaote, had ik 't toch maar gedaon.
Waas ik maar wie ik det maedje zoog, toch d'rek d'rop aafgegaon.
Noow kan ik waal nao um fluite, noow brik det mien hert, ocherm.
Want 't had ennen andere sies, aan zienen erm.

Det ik zoë had gezemeld, heb ik zwaor berouwd.
Want ik had spiétig zat op 'nen aos gehouwd.
Dae sies ging 't um smaere, mit dae schat vandoor.
Noow huur ik bewaere, det waas zien broor.

Kumste ein maedje taege, en de zuus um gaer,
gen getoét, bors veuroét, regelrech d'r haer.
Twiefel neet iérs ein eurke, gank d'r mei op stap.
Wach noeit op zien breurke of zienen pap.