Refrein:
Wie zuuj 't zien âs Grubbevors ni miër vân ôs waas,
't dörp ni vân ôs waas, 't dörp ni miër dörp waas.
't Waas zoë fijn âs Grubbevors altiëd vân ôs bleef,
't dörp altiëd dörp bleef, dât is ôs iëwig leef.

De huurs 't al jaore, me is ôngerus:
' 't dörp geit verlaore, geluif dât mâr grus'.
't Dreijt um de cente, dât is politiek.
Me verdeilt ôs gemeinte en start de tragiek.

De natuur, die geit plat, me bouwt huus op ôs land.
't Dörp wurd en veurstad met vuül trammalent.
't Laeves miljeu, dât geit snel achteroët,
dât zien we zoë beu, 't hôf ni zoë groët.

Ôs eige belang, dât steit nou nag veurop,
de letste rang hink ôs baove de kop.
En nemus vrug ôs, wât weej d'r vân vinde.
Weej waere de klos, die 't dörp steeds beminde...