Oet de moel van de koel gaapde ummer d’r doëd
Doa rookste ”t gevoar, d’r angs en dr noëd
Dan voëtste deks aaf mit d’r sjrek in de bec
Woasjte bang vuur et gaas, hauwste floep vuur d’r sjtee

Wenste doa loogs te morkse mit ‘ne hoave meter sjtok
Dan zoot in et daak deks ing sjteevot, zoe’n klok
E geniepiger fieloer dat goof et zich neet
Hauwste die neet gezië, sjtong dieng kis al gereed

Hauwste erg gowe berg, dan knoepdeste gauw
Enne meter of veer vuur dich oet oane bouw
Dat woar wal verboane, mar sjtutte hilt op
En op die maneer brach waal d’r akkoad dich get op

Mar hong ongelukkig ing klok in et daak
Die koëste nit huure want die koam oane kraak
Dan vool dich op cemoal de w It op d’r zak
En hauwste dieng letste koalsjiech gemak

Zelfs enne roëzekrans van iezer
En ‘ne sjotsingel van sitoal
Die koste dich neet helpe
Teëge vallende koal

D’r sjtee woar dich meester
Doe bleefs in zieng mach
Et gevoar woar diene koempel
Van de pos bis d’r sjach

Mar et nutste dat woar went d’r ouwe neet tow gong
Went deë sjiech op sjiech doa bleef hange, deë zowjong
Deë woëd ummer wermer en sjtonk ummer mieë
En watste och doogs, d’r ouwe bleef vrieë

Wie hoëger d’r pieler, wie groëter d’r druk
De nerve die lepe dich üever d'rruk
D'r sjeethujjer sjoot ‘m d’r pansj vol mit kroet
Mar d’r ouwe bleef hange, en lachde ‘m oet

refrein
   

Mar begos heë dan end’lich haarwillig te gromme
Dan sjrokste dich wild, want doe wos: deë geet komme!
Et daak hoëtste kniesp’re en dan vool et gruus
Oet lôaker en riête doa vluchde de muus

Mit radau en geweld van e zjwoar donderweer
Mit lofdruk en sjtubwolke voole doa neer
De sjtiele die sjtonge dan nôj op d’r buul
En doe loogs te kieke wie ‘ne vrisj gepopde uul

refrein