Geaf os de Puime:
Wie ozze Herregot, doa boave, de welt hat gemak,
Toen hat hè ut schoenste stukske eat, hie an de geul gelach.

Hè noam toen de Puime aan de hand, en sach,
Dit is vur euch, het heilige land.

Hie kin dier, leave, laache, wirreke en viere,
Mè hot mich al die dinger in Godsnaam in iere.

Break doa van och neet ein deil aaf,
Want dier wit, ich zeen alles, en daan nim ich ut euch zieker wir aaf.

Oh leve God, Geaf-os de Puime,
Want gans Wielder trikt oet.

Oh leve god, geaf-os de Puime,

Vier zochte nog get extra lede
( joa, joa, extra lede )
Die och vuur de Puime leave
( vuur de Puime leave )
Echte kels die wille vechte
( joa joa wille vechte )
Puime blieve tot ut letste
( joa joa tot ut letste )

Vier zeuke dich, doe echte Puim
Kom bie os, ( want ) hie huurste heim
Pak die mutsch en kom dur bie
Noe schleet aan in oss rie

De Puime vaan wielder zunt good,
De Puime vaan wielder zunt good,
De Puime vaan wielder,
De Puime vaan Wielder,
De Puime vaan wielder zunt good

Oh leve God, Geaf-os de Puime,
Want gans Wielder trikt oet.

Oh leve god, geaf-os de Puime,