Toen ik nog ein klein Carolineke waas,
ik ging toen nog neet nao de schoël,
toen waas ik den augappel van miene pap,
en speulde de iërste vioel.
't Saoves, as ik nao mien bedje toe ging,
zag pap: kom ens heej, det ik waat veur dich zing.

Refrein:
Gaef mich ein hi- ein ha- ein hendje, kiek mich ens aan maedjeleef.
En nôw ein mi- ein ma- ein muulke, bin nôw ens leef, hertedeef.
Want mit dien hi- dien ha- dien hendje, heb ik altiëd d'n iërste pries.
En mit dien mi- die ma- dien muulke veul ik mich in 't paradies.
En mit dien mi- die ma- dien muulke veul ik mich in 't paradies.

Nôw bin ik det klein Carolienke neet miër,
en heb ein hiël leuke bink.
Ik weit nôw auk al det hae vuul van mich hilt,
en det hae auk vuul aan mich dink.
As hae mich 't 's aoves nao hoes brink, dae jong,
dan zaet hae 't zelfde wat pap vruuger zong.

As ik ens getrouwd bin mit Sjeng, miene jông,
en saame gelökkig dan zien,
en as mich den ooievaar dan haet bezôch,
misschien mit ein kleine Carlien,
dan gaon ik mit Sjang aan zien klein bedje staon,
en zinge weej net zoë as pap haet gedaon.