Génne tiëd.
Refrein:
Ich gaon nao de resepsiej toe van ôzze prins,
en det dao hiël vuêl miense zien is ziene wins.
De broelof bring ich idder jaor auch ‘n bezeuk,
det zjweije met det moos det ving ich bés waal leuk.
Den laup ich in de optoch mei want angers krieg ich sjpiët,
dus bel diej anger waek mer truuk ich höb noë génne tiëd.
Vers1:
't ganse jaor den is 't ein gejakker en gejaag,
mer met de vastelaovend pak ich 'n paar sjnipperdaag.
Den belt mich de femieliej kump ze kôffiej drinke,
ich zegk:" dao ken ich noë nag gen moment aan dinke.
Ich haop det geur det sjnap,
ich gaon driej daag op sjtap!
Vers2:
't veur jaor is de tiëd van verve en van groëte poets,
mer det kump mich toch neet van pas want noë gaon ich op joets.
En as ôs mam mich belt of ich noë kôm behange,
den zegk ich det kent geur van mich toch neet verlange.
Ich haop det geur det sjnap,
ich gaon driej daag op sjtap!