Op mien fietske trap ich door de sjtraote,
Niks te doon, ich trek d'r op oet.
Al mien werk höb ich mèr ins gelaote
Taege windj en raegen op mien sjnoet
Ins per waek den bon ich neet te haoje,
Sjnap miene fiets en gaef ein sjtreep gaas
Zoe sjaör ich nao mien Limburgs bleumke
En dao haotj mich toch geine vanaaf.

Refrein:
Ich gaon vrieje, ich gaon knoetsje mitmien maedje
En we puuzele en lommele mèr wat
Biej duuster leecht op ein hiel sjoën plaetje
We gaon draan, we kriege mèr neet zat.
We tampieeste wie de bieeste, en de kat vluugt door de löcht
Sjtraol bezaope zinge we .. la .. la .. la .. en we belanje in de bocht.

As dae fiets van mich toch ins kós sjpraeke
Nou, det vonj ich toch ein sjlechte zaak
Zien rotte benj die blieve mèr sjteeds laeke
Al jaore loester ich nao zien gekraak
Wae twiee same kinne 't good vinje
As we oet gaon den heure we biej ein
Ins per waek den sjiees ich nao mien bleumke
En den gaon we wie eine sjneltrein.

Mèr 't mos d'r toch oeijt ins van kömme
Van élenj is hae inein gezaktj
Op ziene boek dao sjtaon noe twiee pot bloome
Ich höb hem toen op miene nek gepakt]
Gans allein laup ich noe nao mien maedje
Jao, ich mis miene fiets toch zo zieer
Mèr ich dink den aan mien bötterflaetje
Want wae gaon vanaovendj lekker aan de zjwier