'ne Ganse houp luu, van boove doa, goan weg van hoes eder joar.
komme noa ut Zuuje toe, mit de karnaval.
Komme ze in Brabant aan, zeen ze doa eine pliesie stoan.
Dee maakt hun mit veul talent op de werkelikheid attend.

De pliesie op de grens van Brabant zeet:
't Maag luu, mer doat 't leever neit.

Refrein:
Este neit noa ut Zuuje toe mos, kinste beter neit noa ut Zuuje goan.
Doe kins beter noa ut Noorde teruk, jong, want hie kent dich toch geine
verstoan.
Este meins dats doe drie daeg mos blieve, ach dan kom mèr, ich lach mich verot.
Noa drie daag karnaval vergeit dich dien gebral, want op gounsdig veuls tig dich
kepot.

Ut wurd mode in gans Nederlandj, ein eder wilt ins oet de bandj,
en mén zakt noa 't Zuuje aaf mit de karnaval.
Wat ze verwachte weit ich neit, mèr zweinerei, die geef ut neit.
Noa ein paar oer zin ze oetgetèlt en al.

Doarom vrunj van boove de Moerdijk:
Van os maag 't, mer veult uch neit bezeikt.