Refrein:
Es ich ’t koosj, es ich ‘t maogde en auch durfde,
Och dan dee ich ‘t, dan dee ich ’t geliek,
Ich zègk ’t dich, ze zeen verruk om mich te vraoge,
’t Is ein kans, ’t is zoa sjoan, ’t is uniek,
Es ich ’t koosj, es ich ‘t maogde en auch durfde,
Dan sjtóng ich sjtevig, weer èns sjtevig in mien sjoon,
Ich zouw ’t doon, ich weit ‘t zeker en besjlis,
Wat zou-se ‘t laote went ’t Vastelaovend is.

De vraog om prins te waere, kump ummer onverwach,
Al heij ich d’r al jaore, sjtiekum aan gedach,
Opèns woort ich gevraog, en zóch ich goje raod,
Me wat me mich doe zag, is wat zich raoje laot...

Ich drónk mich lèts ein dröpke, de baom kaom sjnel in zich,
Wils doe nog get besjtèlle, dat waor aan mich gerich,
’t Antjwoord op dees vraog, dat vloog mich zoa d’r oet,
Zouws doe ’t noe neet weite, och jong noe sjei mich oet...

Wils-doe ós leedje zinge, veer gaon nao ’t kónkoer,
Veer koosjte nemes vinje, dat waor mich eine toer,
Dao is ein goje bend en doezend man pebliek,
Mer luuj geer sjnap ’t al, ich goof ze van repliek...