Refrein:
Es ich dich lache zeen
Hoof ich mich neet te sjminke
Ich krieg vanzelf ’n kleur
Wie sjun dieng auge blinke
Zoe wie ’n gekke pruuk
Zoe krölt mich dan ’t haor
Me ach, wat maak ’t oet
Ich ving ’t gee bezjwaor!

Es ich dich lache zeen
Dan gunt mieng oere toete
Jeuk mich alwer de naas
En trèk ich gekke sjnoete
Dae leve lach van dich
Dae zaet mich klip en klaor
Mit dich doert vastelaovend
Haos et ganse jaor!

Ich weet nog
Dae aovend, dat ich dich dao zoog sjtaon
Vanaaf dat pril begin waors dich ’t einde
Ich dach nog
Zègk kómpel, ’t is mit dich gedaon
Ich veulde en ich wis dat ich ’t meinde
Ich goof dich get te drinke
En doe lachdes leef nao mich
Ich mót nog ummer dinke
Aan dae lach op dien gezich

Noe vur twie
Vanaovend, wer same sjtappe gaon
Dat zunt veer blieve doa nao al die jaore
Weet’ vur twie
Ós leefde, zal zeker noëts vergaon
An dich höb ich veurgood mie hart verlaore
Dus laot ós ’nne drinke
Kóm en dans nog ’ns mit mich
Dan mót ich drek wer dinke
Aan dae lach op dien gezich