es de zomer is gegange
langs de Maas gein kèndj mië rent
kump in ós ein raar verlange
‘t is ein vuur dat in ós brent

van Sint Merte tot asjgoonsdig
geit dat vuurke op en aaf
es veer vastelaovend viere
mit ós Zawpense Alaaf

Refrein:
‘t is gedaon, ich laot ein traon
es ich in de vlamme kiek
wo noe Frenske mit zien penske
al get op asjgoonsdig liek
erm in erm, wie eine zwerm
trok ich tösje maskes in
mer väörluipig, noe geluif mich
haet ’t laeve geine zin
tot Sint Merte geine zin

Zawpensjóng en Zawpensmaedje
‘t is zóa sjóan mit uch d’r bie
gaef uch noe al op ein blaedje
volgend jaor bèn ich weer hie

mit Sint Merte väölbelaovend
kump väör ós ‘ne nuje tied
dan begint de vastelaovend
en bèn ich mien leid weer kwiet