Refrein:
Es de bouzoukis klinke, euver 't griekse land,
dan kin iech neet mie dinke, verleer iech mie verstand.
Es de bouzoukis klinke, daan veul iech miech daor thoes,
daan dink iech: heij wèl iech blieve, iech gaon neet mie naor hoes.
Es de bouzoukis klinke, daan kook 't in mien blood,
kin iech allein nog dinke: heij is 't leve good.
Mèt get zon en get zie en get wien, kin dat leve zoe sjitterend zien.
Zègk miech ins wat iech örreges aanders nog zeuke moot.

Vaan nature bin iech toch miestal 'ne kalme mins,
dieste neet gaw mèt get oet heur evewiech bringe kins.
Meh bin iech op vekansie in Griekeland, is 't raak.
't Is de klaank vaan bouzoukis, deej miech haos waanzinnig maak.