Ens dan gieët de zón wer schiêne

Tekst: 
Jeu van de Diep (Jeu Hegger)
Muziek: 
Jeu van de Diep (Jeu Hegger)
Plaats: 
Lomm

Refrein:
Ens dan gieët de zón wer schiêne,
ens trek alle nevel op.
Ás de wolke gaon verdwiêne,
schient de zón ós lekker werrem op de kop.
Mit en greuzelig gezeêch,
loeëpe weêj in 't zónneleêch,
már ok in de maoneschiên,
kán ut erg plezirrig zien.

Storm en raegen of en schoor, gieët de maas mit iês.
Vruus ut hieël de winter door, 't waer is ván de wiês.
Waekelang en duustre loôch, nevel iezel smog.
Ieëne kieër gebeurt ut ech, wejje de wolke weg.

's Winters bi-j de Eskimo's, is ut altiêd nâch.
Maonde wört in de iglo's, de zomer afgewâch.
Is ut werrek án de kânt, in Eskimo-land,
zinge same groeët en klein, lachend dit refrein:

Hebbe weêj is enne strop, taegeslaag of pech.
Velt ós ut daak has op de kop, liek 't geluk wiêt weg.
Is de nâch mej errig lânk, kriegs te stank vör dânk.
Wát der ok in 't laeve is, blief stieëg optimis.