Refrein:
Einen daag neet gelache, is 'nen daag neet geleef.
Dus laote veer mer lache, want daan höbbe veer get beleef.
En es ederein noe mètdeit is, dat gans nao euze zin,
want höbbe veer neet gelache, de sjaoj haolste neet in.
E laank geziech is niks veur miech,
en gluif, dat steit ouch neet bij diech.
Einen daag neet gelache, is ‘nen daag neet geleef.
Dus laote veer mer lache, daan höbbe veer get bleef.

De hoofs neet nao d'n dokter want ‘t deit toch gaar gein pijn.
De kins ‘t ouch neet sjlikke want ‘t is gein medicijn.
De deis ‘t mèt dien ouge, d'n neus en ouch de moond.
Dus laote veer mer lache, want dat is toch zoe gezoond.

Kom, laote veer mer same, lachend door ‘t leve goon.
Geluif miech, mien leef lui, e laank geziech is niks gedoon.
En zien veer ‘t neet zitte, es niks te lache is,
daan blieve veer toch altied optimis, tot in de kis.