Refrein:
Dich meugs 't wal vân mich, mâr meug ik dât ôk vân dich.
Eine links, eine rechs.
Âs ik dât meug vân dich, dân meugs dich dât ôk vân mich.
Eine links, eine rechs.
Ik hâj dich wâl gezeen, ik zoog dich dao wâl staon.
Dus gaef mich ni de schuld, âs ik dich dalik kusse gaon.
Eine links, eine rechs, en de letste, dae doon weej in 't ech.

De iërste kiër op stap, zônder mooders parapluuj.
Um 'n megje te versiere, dât is nog vuul te vruuj.
Mâr dân steit dao die eine, die ware, die vur dich.
De wandels nao eur toe en zaes eur rech in 't gezich...

D'n twiëde kiër op stap, wir opniej met volle mood.
Dao staon wir vân die grietjes, mam, wât môt ik nôw toch doon.
Dân is d'r wir die eine, die eine, die vân mich.
Zeej vluug mich um de nek, en zaet mich rech in 't gezich...