Refrein:
Jao, veer viere vastelaovend mit de Beerbök,
det doon veer noe al drie en dertig jaor.
Jao, veer viere vastelaovend mit de Beerbök,
det doon veer noe al drie en dertig jaor.

Kiek op de mert, dao sjteit en bökske, heel erg trots.
Ein bildsje, ech zo sjtevig wie ein rots.
En is 't waer dao boete good of sjlech,
nemes krieg 'm van det plekske weg.

Vreuger waas de Kroekesjtop gans klein,
ouch es Sjeutling sjtòng d'r op zien bein.
Toen ging hae es 'n Eerstelingske door,
noe zingk d'r es 'ne Beerbok in dit koor.

Eine Markoef kump hie dökker in de buurt,
of ein Däölke wat nag effe nao 'm gluurt.
Mer ein dink vingk hae wörkelik neet sjoon:
'ne Uul wat 'm tach sjtiekem pien kump doon.

Hie blieve Beerbök in dit dörpke aan de Roer,
es sjlechter, kapper, hoesvrouw of es boer.
Zie hebbe al eine sjone tied gehad,
daoròm dan veur uch: Proficiat.