Refrein:
Ein ... twië ... hup op de slup, dae haet gèn klage.
Ein ... twië ... hup op de slup, det zit weer good.
't Zien sterke bein die moëje maedjes kinne drage.
Ein, twië, hup en neet in de knup, det zit weer good !

't Maedje waas zoë schoën, 't makde mich gans verlaege.
Maar Sjang deej doëdsgewoën, dae kôs d'r hiël good taege.
Hae zag allein maar : Hup, toen zoot 't beej um op de slup.
Ik dach : Uich hae, kiëk dao, doot dae det maar ens nao.

Sjanetje dach : Ik vind , nôw zal ik 't maar ens waoge.
D'n baas is waat gewind, ik hoof 't neet te vraoge.
En mit ein 'ein, twië, hup !', zoot 't toen beej um op de slup.
Daen alde dach : Uich hèt, waat duit det det toch net !