Ein póppekasverhäölke

Tekst: 
Peter Feijen
Muziek: 
Peter Feijen
Artiest: 
Sjiet Egaal
Plaats: 
Susteren

Kläös en Ketrien die hawwe ein gemis
Want vastelaovend leek hun ’t sjoanste waat t’r is
Mer zónger meziek sjuiste euveral allein
En kumpter gaaroet gein, bewaeging in dien bein

Ein póppekaspóp haet zaegsel in de kop
Mer aaf en toe geit dao auch èns ein leegske op
Zoa góng det bie Ketrien en ’t keek opèns gans blie
’t Zag doe: “Kläös weer vraoge ós ein Zaate Hermenie”

Refrein:
Weer hawwe sjpas, sjpas, sjpas
Hiej in de póppekas
Geer krig gein ras, ras, ras
Dus sjnap uch noe mer vas
Dus in de pas, pas, pas,
de gansen amberras
Ein Zaate Hermenie des eine póppekas
Ein Zaate Hermenie des eine póppekas

Kläös wis genóg en hae raapde zich biejein
Hae dach: Ich mót nao Zöstere
En pakde zich d’n trein
Hae keek èns effe róndj en vóndj doe waat ter zóg
Want Zaate hermeniekes die höbbe w’r hiej genóg

Zoa zeen weer hiej belandj en w’r höbbe geine sjpiet
Want es póppekaspóp bös-te al dien zörg kwiet
Weer danse en weer sjprènge
kriege auch ein glaeske beer
En Kläös en Ketrien vraoge ós kómmend jaor alweer