We staon in de kamer te praote, hand in hand,
hiel dich beej d'n aafgrond, hiel dich beej de rand.
't Waas 'n moeje aovend, maar vuuls te snel veurbeej.
D'n trein is vertrokke, ik blief heej.

't Letste glaas gedronke, 't letste waord gezag.
Dich steis nao mich te kieke en ik weit waostich op wachs.
Dich kieks mich in de auge, 'k veul dien lippe op mien mond,
maar ik stap achteroet, staar nao de grond, want ...

Refrein:
Ik heb maar ein hert, en ein leefde is mich mier dan genog.
Ik heb mich al gebonde, 'k heb gevonde waat ik zoch.
Ik heb maar ein hert, ein leefde, en wie moej 't auk zoel zien.
Geluif mich, 't duit allein maar pien.

Ik heb mien bed gevonde, dich bliefs wachte op de gang.
Ik zeg dich welteruste met 'n kös op dien wang.
Dan doon ik de deur toe, gaon mich zitte beej 't raam,
en ik fluuster in 't donker diene naam, maar ...

Maar deep in 't donker, deep in de nach,
van de slaop half dronke, haop ik des dich op mich wachs.
Dan brik mien hert in twie stukke, schrieuw ik 't oet van de pien,
dan wil ik in dien erm beej dich zien.