Ei welske mit elske
Ich waas aan 't zuike, veur drie daag ei vruike,
dat hiljt van de lol en de schpas.
Ich vònj 't in Zitterd, want jederein wit 't,
de carneval zit hiej in 't ras.
En gaon ich mit 't kèndj nao de bal,
dat weit ich, dan wurt 't weier knal.
Refrein:
Jao, zo'n welske mit Elske, dat schunkelt zoo fein.
Dao kèns te zoo lekker mit schwiere.
Wie Elske, dat maedje, zoo vinschte mèr ein.
Mit dem kènste carneval viere.
Elske, dat maedje, 't zuut oet wie ei plaetje,
in ei klèdje oet oma d'r tied.
In d'n optoch, dao löp 't, ei leidje verköp 't,
en aaf en toe wurt èns gevried.
En schpeelt de kapel oppe schtraot,
dan danse v'r in driekwarts maot.
Zaet dan mie blömke, mit 'n auwt wieverschtömke,
de waorheid aan Truuke en Krit.
Dan gaef gauw ei rundje, want 't hiltj neit z'n mundje,
omdat 't van jeeder get wit.
Dan pak dich dat kèndj in d'n erm,
en wals dich mit Elske èns werm.