Ei muulke
Refrein:
Kòm èns mit die wengskes, kòm èns mit die sjnoet,
dan gaef ich dich ei muulke, en gaon veer saame oet.
Ei kleurke op dien wengskes, die lupkes get veuroet,
maak van dat zoer gezichske, 'n vastelaovestoet.
Kom ens mit die wengskes, kom ens mit die sjnoet,
dan gaef ich dich ei muulke, en gaon veer saame oet.
Ei kleurke op dien wengskes, die lupkes get veuroet,
maak van dat zoer gezichske, 'n vastelaovestoet.
't Zout gans verlaege en sjtil op 'n krök,
bekeek zich èns de maskes en maakde zich neit drök.
't Kèndj dat douch mich leid, dus höb ich neit lang gedach,
ich gòng doe op 'm aan en wit geer waat ich zag?
Mit essjelegounsdig zout 't weier op die krök,
mit in de handj 'nnen hering, 't sjtraolde van gelök.
Ech vasteloavend viere is sjooner dan ich dach,
ich hauw 't neit geweite, es doe neit haws gezag...