Refrein:
Ich zou zo gaer... ich zou zo gaer... ich zou zo gaer... ich zou zo gaer...
Ich zou dich toch zo gaer 'ns efkes knoevele, knoevele, knoevele...
'ns Effe lekker duuje, efkes knoevele.
Ich knoevel toch zo gaer, ich bèn 'nne echte knoevelaer.
'ns Efkes foemele, 'ns efkes poemele mit dich.
Mesjien ouch kösse, en òngertösje,
zou ich dich toch gaer 'ns efkes knoevele.
Kòm 's effekes bie mich... dan knoevel ich mit dich !

'ch Hauw vruiger 'nnen teddybaer, mit 'n sjaelke rood gael gruin.
En ach, ich hauw dae baer zo gaer, al hòng d'r gans oetein.
En es ich 'saoves sjlaope gòng, waorechtig 't is waor,
dan heil ich 'm èns lekker leif, em zag 'm in ein oor.

Noe mit de vastelaovend, jao, kump mich dat goud van pas,
want tref ich dan de richtige, hauwrt ich 'm sjteevig vas.
En kiek òs tweeje noe hie sjtaon, 't begin is neit verkeerd.
Oozen hobby is dezelfde, veer knoevele zoo gaer.