Eeser meadjes

Tekst: 
J. Kokkelmans
Muziek: 
P. Ploum
Plaats: 
Eys

Wens doe wils goa vreije, mit ee meadje wils leije,
Da gank nit zoe hieël wiet op rees,
Ich kan dich mer zaage, in Ees kanste schlage,
Dus zuk dich ee meadje oet Ees,
Doa haste leef kinger, zoeng aardige dinger,
Doa schtunt ze nit gow an d'r kant,
Die van Ees zunt 't netste, 't schunste, 't betste,
Dus jonge noe broekt uur verschtand.

Refrein:
Eeser meadjes zunt zoe leef en truj,
Eeser meadjes weadste gaar nit muj,
Eeser kinger loate dich nit los,
Want de schunste meadjes zunt
In 't durpke van d'r Os.

Has doe daan ee vonge, doe bis gow gebonge,
En schtees drek in vuur en i vlam,
Dan nit lang bedinke, mê zag aan 't kinke,
Noe gunt vier direk noa ding mam,
Leef mam ich kom vroage, of vier vreije moage,
D'r pap ja dea vingt 't waal good,
Da biste vol vrujd en da wead zich gedujd,
En da zingste vol gowwe mood.

Wenste joare getrowd bis, meschien al get schrow bis,
Daan dinkste nog truuk aan dea tied,
Ooch al is ze an't schoebe, en wurpt mit de schloebe,
Toch wilste dieng vrow nit mie kwiet,
Want ze is e zoe truj, en ze wead dich nit muj,
Op de ganse leavensrees,
Daan dinkste nog ummer, 't koeët nog veuël schlummer,
Es noe mit mie meadje oet Ees.