Eedere mörge waer ich wakker, mit ei leidje oppe luppe,
mit ei leidje van verlange veur mien alderleifste kèndj.
Kiek ich oet of mich de wolke niks van hööm to zèkke weite,
loester of 'ch zien sjtöm neit heur in 't fluustre van de vruigjaorswèndj.

Eederen aovend gaon ich sjlaope mit dat ònvoldaon verlange,
mit dat vraoge zònger antjwoord: Zal 't noe kòmme ' Zèk, wienee '
Mit April zien sjleutelbloume, mit de bòntje zoomerkirmes,
mit de wilje sjtòrm van 't naojaor, mit de wèntjer ziene sjnee...