Idderen daag weer opnuuj, lange rieje bange luuj.
Weer op waeg nao God wit wo, en doe vreugs: 'Papa, woróm is det zo?'

Waem zin de sjlechte, waem de goje?
As allebei meine ze det de angere eers mot bloje.
Haat maak haat, maak haat, maak haat, maak haat, maak
van elke doje eine goje, veur driedöbbel wraak.

Refrein:
En net wie alle miense meins doe: Ich bin 't allein.
Maar ederein, ederein is bang.

Waat zo ich doon as op os zo waere gesjaote?
As veur drieje hie in lange, bange rieje lepe door kapotgesjaote straote?
Ich weit 't neet en ich haop det ich det ouch nooit weit.
Ich baej wie de grootste barg det 't aan ós veurbie geit.

Refrein:
En net wie alle miense meins doe: Ich bin 't allein.
Maar ederein, ederein, ederein, zelfs diene pap is bang.