ich bin in d'r zieëvenden' hieëmel mit dich
mien hart dat veult zoeë lich
en de ènzigste verklaoring die ich ving
is 't gelök dat ich vóng
doeër de leefde die verbóng
'ch dach, dat zoeëget leefs wie's dich neet besjtóng

e geveul, 't sjoeënste wat besjteit
deit mich wóndere zieën in alles wat mich vleit
gaar gein wolk aan de lóch zonleech mieë es genóg
e gelök dat mich mieë es druime deit

al wat ich èns sjtillekes höb gehoup
kinste wunsje met is nörreges te koup
dat kaom oêt speciaal veur mich, de raeë daova bès dich
e sjtökske hieëmel, woe ich zoeë op how gehoup

't waor get in d'r wind wat aa mich dach,
nieks mieë is 'tzelfde, noeëts zoog ich zoeën krach
in de bloome, de buim, ein bereuring miene druim
zoeë geweldig, zoeë sjterk en toch zoeë zach

nog te wunsje höb ich mer ein dink
dat dae klank va leefde ummer wiejer zingk
's doe gelökkig zöls zin, juus zoeë wie ich 't bin
en ditzelfde leed auch mörrege nog klink