Refrein:
Winkbuulklone zind vieër alleneuj,
weüde Heële lange lang neet meuj.
Gunt va 's murgens vreug bis 's oavends laat,
treffe os da op de Promenaad.

Ig bin d'r Winkbuulkloon va Heële.
't Winkbuul-leëve geet mig noäts verveële.
Ig lach en zing, han vëul plezeer en houd van Karnaval,
dink neet a de centrumsjtad, dat is mar sjtomme kaal.
Dat sjpektakel en geschjravel likt mig op d'r maag.
Roäp toch liëver dreij daag alaaf, alaaf, alaaf.

Ig goan deez luuj noe werm verloäte,
loop da gans voorzichtig durg de sjtroäte.
Mieng hoäre stont rechop en han knikke in de bee.
Ig zieën och werm ee gans klee sjtroälke zonneschjeen.
Goän da noä mie durp teruuk, kom da langs 't Loon,
pik da nog ee treuntje en spieël op ming saxofoon.