Refrein:
Ja, noa ozze toer, kin ich oere sjtoan loere,
dat is 't sjoeënste sjtuksjke Voelder dat besjteet.
Zieën ich zien contoere, zien sjtevige moere,
dan bin ich zoeë bliej es heë mit al zien klokke sjleet.
Sjtoan ich zoeë te loere, dan kin dat lang doere,
omdat d'r toere altied veuel vertelle deet.
Heë sjprik van geluk en ooch van leed,
heë wit al ieëwelank besjeet.
Ich bin zoeë bliej dat heë bie os in Voelder sjteet.

't Voelder van vreuger, dat is noe neet mieë.
Me heë, ozze toere, hat 't angesj gezieë.
Al nuuege lang ieëwe, sjteet heë doa op wach.
en aan ziene voot klonk gehuul en gelach.
Heë wit nog gans zuuver, wie greun 't hie woar,
vol beëksjkes mit water, nog proaper en kloar.
Kastieële en heuef looge rondom 'm heer.
Went heë 't vertelt, ja, dan loester ich geer ...

Heë zoog de mam komme, mit 't kink op d'r erm,
me ooch de begrefnis van riêk en van erm.
Heë hat 't gelieërd in d'r loop van d'r tiêd :
d'r weëg van d'r deup noa 't graaf is neet wiêd.
Heë zelf sjting ooch ins aan d'r rand van d'r doeëd :
wie Pruuse 'm klauwde, de klokke vuur't loeëd.
Me dan woeërt opnüj ziene hartsjlaag gehoeërd,
van doe-aaf hub ich 'm wir ummer beloerd ...