Vier zunt hü werm näu doa, hei in os Kirchroa.
Vier sjpille wat vier wille, en dat deet os jenne noa.

Vier hant ee joar jewaat, en lidsjer werm bedaat.
Die vier noe hei junt bringe, op die sjun Sjlagerparaad.

D'r marsj is miech tse kaal, d'r wals is miech ejaal,
die kenn iech nit mieë hüre, iech will stimmung in d'r zaal.

Als kloon junt vier verkleid, al reënt 't of och schneit.
D'r schmienk löft os eraaf, doch vier zinge näu alaaf.

't Mondiegs is d'r zog, deë loofe vier dan och.
Van Haander bis d'r Maat weët dan de sjtimmung mitjebraat.

Kom alle, dut noen mit, en zing mit os dis lid.
D'r kloon danst dis joar, in os Kirchroa boogie in d'r sjrit.

Et end is noe werm doa vuur d'r sjlajer va dis joar.
Vielleicht kent uur 'm zinge, of jet in de rungde sjpringe.