Der Jiel, deë jeet mit jeete en dinkt: los die mar joa.
En wat heë dinkt, dat deet-e, eng jeet kan dat versjtoa.
Mar wil ste wisse wie ‘t jeet, ‘t jeet nit mar ‘t sjteet.
Doch vroagste ‘m dan wie ‘t sjteet, zeët heë: och, ja ‘t jeet.
En jeet ‘t ‘m dan jet tse flot, dan bliet heë effe sjtoa.
Heë ruft hel oes: doa junt v’r weer, los jete en los joa.
En enne deë de jeetesjproach versjteet,
deë wil wisse wie ‘t mit die jeete jeet.

Refrein:
Wie jeet ‘t mit de jeete van der Jeeteberg,
dunt die nog ummer mèèè, dunt die nog ummer mèèè ?
‘t Jeet jod mit de jeete van der Jeeteberg.
Ze dunt nog ummer mèèè, ze dunt nog ummer mèèè.
Alleen laatste keer:
En zoeëlang wie die jeete blieve joa,
bliet ‘t mèèè op der Jeeteberg besjtoa.
‘t Jeet jod mit de jeete van der Jeeteberg.
Ze dunt nog ummer mèèè, ze dunt nog ummer mèèè.

‘t Jreetje hat jet jeete, heem op de boerderij.
Die sjtunt doa mit de böksjer tse sjmoeze in de wei.
En jeet eng jeet mit jeete, dan wees der bok besjeet.
Mar jeet d’r bok zoeë wie dat jeet, bokt och nog ens de jeet.
Zoeë junt die bök dan jiddes moal die jeete an der boam.
De jeete dunt dan ieëtsj mar mèèè en sjnakke dan noa oam.
En wen der bok dan noa de jeete jeet,
wil heë hure wie ‘t mit die jeete jeet.