Refrein:
D'r hingk waat in de lóch, det is neet vaer gezóg,
det ruuzelt zoëmaar op ós neer.
Det is zoë jongk wie niej, ein kleine druimeriej,
gebaore op ein stök pepeer.
Det is ein bietje blues, det wiebelt zoëmaar um ós haer.

Ik bin einen druimelaer, det wet geej waal,
want ik doon aan de stille dichteriej.
En det doon ik hiël gaer in mien móderstaal,
want die zit zoë vol van poëzie.

As ik in ut speegel kièk, dan waer ik bang,
en det kump door d'n tièd, dae rent mich weg.
Daorum is mezièk gelièk van groët belang.
Zarathustra, alles kump waer rech.