Refrein:
Doe bis mie sjravelwes, mie lekker dink.
Doe drieëns va links noa reëts tseruk,
liks noeëts sjtil óp dienne ruk.
Doe bis mie sjravelwes, doe bis va miech.
Mie leefste meëdsje, joa, iech hod zoeëvöal va diech.
Doe bis mie sjravelwes, mie lekker dink.
Doe drieëns va links noa reëts tseruk,
liks noeëts sjtil óp dienne ruk.
Doe bis mie sjravelwes, doe maats miech jet paraat ...
En 's mörjens vräu iech miech al óp de nieëkste naat.

't 's Mörjens, wen iech opsjton, da bin iech haof kapot.
Iech han da werm zoeë leëg jeveul, nè, iech veul miech ja nit jód.
Iech kan diech dat nit zage, wail iech vöal van diech hód.
Kom, loester noa mie lidsje, onthod dat noen ens jód.

Iech drieën noen ummer naatsjiech, dat kunt miech besser oes.
Da hast doe plaatsj jenóg i bed, bis jans alling in hoes.
Doe veulst diech erg verlosse, wits nit mieë in of oes.
Noen kom ens hei, mie meëdsje, bij miech hei op d'r sjoeës.