Heb geej smeis auk die kwaol, wao waal ens luuj aan lieje ?
Ik mein neet allemaol, neet altiëd, maar beej tieje.
Heb geej auk las d'r van, van die verdölde kwäölkes ?
Och, as 't efkes kan, dan spaar ôs die verhäölkes.

Refrein:
As ik heej douw, dan duit 't dao 'auw',
en as ik dao kniep, dan zaet 't heej 'piep'.
Det is mich toch aevel wat, as geej det ens had gehad.
En doon ik heej dit, dan wip mien gebit,
en höf ik de bein, jao, dan zak ik inein.
Ik bin zoë auk gaar neet good, bin ik gennen ermen blood ?

Geej kint mien tant beslis, die altiëd zit te kwekke.
As die d'r einmaol is, dan blief ze ore plekke.
En ja, dan klaag ze maar, die scheit neet oet met toëte.
Eur hiele rippertwaar, det kin ik al van boëte.

Now huër, de lachs dich slap, mien broor woel boekse liere,
leet um d'n haverklap zien auge blauw versiere.
Lets kreeg hae ze gemep en loog boete de touwe.
Hae sprook: 'Waat ik now heb, kump zeker van det houwe.'