Iederieën begint te loeëpe
Göt 'n wândelpekske koeëpe
Ángestoke dur de laentezòn.
Ien 't midde van òs Rooj
Daor verzamelt zich hieël moj
Alles òp Raodhuusbalkòn.
En as de Pieëlhaasvlag dor hingt
Dan gón we renne as 't stártschot klinkt.

Refrein:
Wìj loeëpe d'n driejdaagse mit
Ien òzze vastelaoves tied
En zinge beej d'n ursten traej:
Wat 'n aend, wat 'n aend, wat wied.
En as ge driej daag láng nie valt
Dan wert d'n aendstreep wel geháld
Daor kriegde herringslaaj òp de vuus
En 'n âssekruûske mit nor huus

Dânsmariekes en soldaote
Loeëpe same dur de straote
De meziek dén hildt de geng d'r ien
Nevvenén òp goeje voêt
Boêrekieps en hoeëgen hoêd
Is dat nie 'n moj begin
En gâns veuraan de fläötereej
Áchter de haze van de kòmpeneej.

Vlágge werre uutgestoke
Vate werre ángebroke
Ieën en ieën is twieë, dat zien 'r driej
Meense klappe án de kânt
Eur de blaore ien eur hând
Boêrebrulleft kumt vurbeej
En vur de bruud, en dan nie mieër
Zingt iederieën nog vur de laeste kieër