Refrein:
Iech goon dit jaor verkleid es doeje giraf!
Geiste mèt m'ch mèt es beer ?
Mèt z'n twieë zien veer m'ch e köppelke.
Vaan us kreig ederein 't heen en weer!
Veer pakke us bijein en goon daan same oonderweeg,
en zinge in 't park vaan Mestreech.
De berekoul, die weurt e Vastelaovendsmonumint,
en de Gemeinteraod is in z'n illemint!

Wat 'n allegasie, wat 'ne flawweköl.
Bere d'roet, giraf d'rin, daovaan weur iech zoe bröl.
Vergeve en vergete, want veer lache noe hiel hel,
um haaf Mestreech, dat roondlöp in giraf- of berevel.
Want zoe e köppelke, dat deit 't gaar neet slech.
en zoe kump alles op z'n puutsjes weer terech!