Wae kint tante Fien van vastelaovend,
zeej mak veur eur talje gen bezwaore.
Zoë haet zeej dan auk op snip en örtje,
de bôks van eur niej pekske netjes klaor.

Refrein:
Och beste minse, waat haet det mins ein maot.
Dao kint ein paerd en ker zich hendig ens in dreije.
En eur bôks is net ein volle maon,
wies aan de rand gevöld, det môste dan toch zeen.
Auk al zaet me: 'Det is niks gedaon',
zeej haet gewoën máár eine flinke bôkse baom.

Zeej geit eine gas maond van teveure,
idder jaor weer zeen um iets te make.
Links en rechs ens neuze en waat schûûme,
nao maeters stof die zien van eure smaak.

Is de vastelaovend aafgelaupe,
daag van det plezeer en rônd te dolle,
dan duit zeej eur bôks weer hièl good wasse.
Zoë zit die groëtte badkuup baorde vol.