Refrein:
Ik zoel ens wille weite, ik woel det geej mich zag,
wae mich gisteraovund nao hoës haet gebrach.
Ik zoel ens wille weite, jao zek 't maar gerös,
wae mich gisterenaovend zoë lekker haet gekös.
Det deej dae fijn ! Det deej dae good !
Hae vergoot allein te zegge, te zegge wie hae hoot.
Ik zoel 't zoë gaer weite, as geej 't nôw ens zag,
wae haet mich gisteraovend nao hoës gebrach.

Ik bin zoë in de boène, ik bin zoë in de war.
Ik weit um neet te woène, en det is toch te bar.
Kôs ik um nôw maar belle, maar ziene naam is haas.
Ge môt mich ens vertelle, wae det menke waas.
Kôm doot nôw neet zoë flauw en zek 't mich ens gauw.

'k Zit heej maar te kriète, 'k heb toch zônne spièt.
'k Zit mich te verbiète, ik gluif ik bin um kwièt.
As hae zich neet kump melde, dan spring ik in de Maas,
of geej môt mich vertelle wae det menke waas.
Kôm, zek 't mich nôw want, mien hert det steit in brand.