Refrein 
Iech weet neet wees diech bis!
En iech weet neet boes diech woens!
Mer ein dingk weit iech zeker,...
Diech bis miech toch get sjoens!
Diech kins toch zoe genete,
En straols vaan kop tot tien!
Want diech bis Vastelaovend,
Vastelaovend, Vastelaovend!
Jao, diech bis Vastelaovend,
dat kin ederein toch zien!

Couplet 1 
Diech höbs miech zjus geraak,
iech veul e vunkske euversloon.
En wèl diech liere kinne,
wete wie ’t kin bestoon!
Ofs diech ’t in d’n gene höbs en zoe gebore bis?
Mer iech weet bijnao zeker, tot iech miech neet vergis?

Couplet 2 
Iech veul wats diech wèls zègke
en iech raoj ’t al metein.
De hoofs niks oet te lègke
want veer hure ech bijein!
Veer zien demèt gebore, jao diech bis zjus wie iech!
En kinne neet dezoonder, diech bis gemaak veur miech!