In gedachte steis diech heej naeve mich.
In gedachte vraog ich de hand van dich.
In gedachte hels dich hiel vuul van mich.
En ik maar wachte, wannier kums dich nao mich?

Refrein:
Want wetse leefste, ik kin allein maar druime van dich.
Jao, leefste, ik kin allein maar dinke aan dich.
Wao ik ôk bin, ik kin neet zônder dich.
Kiekse mich aan, dan druim ik weg in dich.

Ik weit neet mier, wat ik nôw nog mot doon.
Ik weit ut neet mier, ik veul mich enne kloon.
En nog vuul mier, laup ik straks langs mien schoon,
as dich mich vruëgs: 'Wat gaon weej same doon?'