Refrein:
Ut aes det hoedje met un rändje en un ruuëske,
woeëdoor ich det geveul van Vastelaovundj krieg.
Ut aes al aod en wat vursleete aan ut rändje,
mer met de Vastelaovundj pastj ut good bi-j mich.
En eder jaor, dan aes det hoedje schoeëner.
Ich zet dur eders kieër un anger dingske op.
Det kan un ei-ke zeen, un blömke of un veerke.
Mer met de Vastelaovundj stieëtj op miene kop.

Det hoedje aes de erfenis van opa.
Os opa droog det viefenzestig jaor.
Det ruuëske goof hae oeëts nog us aan oma.
Det aes wul lang geleeje, mer echt waor.

En wi-j ich toen det hoedje heb gekreege,
beloofdje ich, det ich ut draage zal.
Al heet det hoedje jaore lang gelaege,
now laeftj ut op en kumptj ut overal.