Jonk en gezondj, zwomme we in het rondj,
Bie det brukske, kwietesbrukske, det brukse in oos dörp.
Speeldje in het zandj, mit ein schupke in de handj,
Bie det brukse, kwietesbrukske in oos dörp.

Refrein:
't Is neet te zegge, vreuger is gedoan.
Weit neet wie ich ut oet mot ligge, noe ich op det brukske stoan.
laatste keer:
Noe ich op det brukske stoan, vreuger is gedoan.

erleefdj kusdje ich bang, mien ierste meadje op ut wang,
bie deet brukske, kwietesbrukske, det brukske in oos dörp.
We keke noa de moan, en de weareldj bleef stil stoan,
bie det brukse, kwietesbrukske in oos dörp.

Ins in de weak, goan ich truk noa die beak,
bie det brukske, kwietesbrukske, det brukske in oos dörp.
Dink den aan welier, mer den tied de kumptj neet mier,
bie det brukske, kwietesbrukske in oos dörp.