Mie golvend huuevelland, ich bin mit dich verwant,
doe kluurriek, sjuunsgemeëte lappedeuksjke.
Ich voeëlt opins dien hand en woar gelukkig, want
mien weeg sjtong op die allersjoeënste heuksjke.

Refrein:
Huur ich d'r hartsjlaag van mie Limburg,
zie soepel en zie sjprankelende sjpieël,
dringt zich in mie dinke zoeë d'r zin durch:
doavan is mie Voelder de zieël.

Ich preuf hie de natuur, heur frisjheed, reen en puur.
't Is bienoa get es 'n hieëmelswuuening.
Wie duks kumpt 't neet vuur, dat-ich ingelsjtumme huur,
dan veul ich in dit landsjap mich es kuuening.

D'r Hergot hat gedach, van zieëve maak ich ach.
Oet uueverwerk is doe os plaatsj geboare.
Ich leëf in al heur prach en hub ooch duks gezach:
bedank, ich veul mich wirklich oetverkoare.