Refrein:
De schoeënste tieëd vannut joar, det es de vastelaovundj.
Vae staon dreej daag dan klaor en fieëste eedere aovundj.
Vae maake vôl plezeer, dreenke groeëte potte beer.
Vae goan d'r saame vör staon, vör dej-je 't wetj, es-j gedoan.

De vastelaovundj tieëd, dae hultj os op de bein.
Vae gaon aan ein stuk doeër, soms met z'n alle, soms allein.
Van tieëd hieël gein idee, kroeg in kroeg oet neet slap.
Eederein es d'r weer beej, gieët tot s 'auvus laat op stap.

En zeen deej daag vörbeej, de cente zeen weer op,
de möts kan inne kast, 't werrik stieët now echt vurop,
aswoondig nao de mes, dan deurtj 't weer un joar.
As 't dan weer zoever es, staon vae allemaol weer klaor.