Refrein:
Ich bën de held van de vastelaovend
ich raos, ich vleeg, ich plek
van de mörge tot de aovend
bën eine echte, échte, vastelaovesgek
En vleeg ich mit die daag nao boete
mit mien masker en mien keepke aan
zèt aope al die caféroete
anges knal ich mich der taegeaan!
Ich vleeg noe hie, en dan weer dao
ich vleeg mich zellef achternao

Mit vastelaovend bën ich neet te houwe
en mein ich dat ich alles kèn
In mien glad gestreeke pèkske
veul ich mich eine Superman!
Ich vleeg door rwoad gael greune straote
en af en toe dan vleeg ich oet de boch
Toch kèn ich ‘t ech neet laote
mit al dae vastelaovend in de loch

Mit vastelaovend weit ich neet van stoppe
De tied dae liek waal stil te staon
Spiderman dae bliet weer plekke
ich weit jao neet van heives gaon
En vènj ich dan ‘t sleutelgaetje
haet deze held ‘t weer gered
en fluuster ich taenge mien maetje
diene Bëtman dae kump noe noa bët!

Klink in oos riek de allerlètste kjèr alaaf
Dan zèt ouch ich mien heldemaskerke weer aaf!
Alaaf!