Refrein:
Pas de kop neit in de sjpeigel, jao den zèt ein peske trök,
Dan mòste kieke,dan mòste kieke.
Mit dae kop wie eine keigel, vinsj’t gek dat ‘t neit lök,
Noe zal blieke ,dao höbste neit van trök.
Of de sjpeigel is te sjmaal of dae kop dae is te dik,
Jao wat wilste mit zo’n träöt,
Es zelfs de sjpeigel zich versjrik.
Mer doe wils dan toch de sjtraot op,
Es de ganse sjtad al zink,noe kiek dae aerpel,
Dae is pas hauf gesjmink.

Mit vastelaoveszóndig haol veer alles oet de kas,
Dan gaon veer ós verkleije,zo begint bie ós de sjpas.
‘t Pekske waar al oetgezóch,dat zit mich wie gelèk,
Nog effe gauw de sjoon gepóts ,die blinke wie perfek.
Nog ein kleurke in’t gezich,dat vilt neit mit,
Went witste wie dat zit?

Vastelaovesmaondig trèkke veer mit ós kapel,
Veer gaon dan lekker sjooje en veer klaene op dat vel.
Mer eesj nog same sjpek mit ei,
Dan gaon veer weier op paad.
Veer motte ós gaon sjpauwe, angesj komme veer te laat
Nog ein kleurke in ‘t gezich,dat vilt neit mit
Went witste wie dat zit?

De lèste is de bèste, dus nog eine keer op sjtap,
De boet laug gans vol foddele pès aan de keldertrap.
Ich sjnapde mich vanal biejein, mèr jóng waat sjtóng ich d’r op,
Ein pètsjke of ein pruukske, mer niks pasde oppe kop.
Nog ein kleurke in ‘t gezich, dat vilt neit mit,
Went witste wie dat zit?