De limbo

Tekst: 
Richard Koch
Muziek: 
Richard Koch
Artiest: 
Vur ut zinge de zael oeht
Plaats: 
Panningen

Ich bin'ne echte limbo, nèh, det nimt mich nemes aaf.
Want doa bin ich mit gebore, en zoë gaon ich in mien graaf.
Mer wie det is gekome, det is un lank verhaal.
Zoë grûts det ich 'ne limbo bin, det is neet mehr normaal.

Refrein:
Heij limbo, doot de limbo, limbo bêsse neet allein.
Limbo bêsse mit dien errem, mit dien lief en mit dien bein.
Limbo duisse mit dien sjouwers, op en neer op de muziek.
Limbo zien, det zit van binne, det geveul, det is uniek.

... LIMBO ... LIMBO

Wae limbo's kinne fiëste, jao, neem det mehr van mich aan.
Witse, van die echte limbo's, man, doa kinse van opaan.
Want is d'r get te viere, zien die van de partij,
mer auch as ut get minder geit, dan stoan ze zeij aan zeij.

As limbo moog se grûts zien, doa mit is toch gaar niks mis.
Einmaol limbo blief se limbo, des zoë simpel as ut is.
En kumse urges angers, zek dan grus weem se bis.
De ganse wereld wit allang, wie sjoën os limburg is.