De letste
Refrein:
't Leet aan de letste, daonao dreijt de kamer.
Jao, zônder dae letste zoel alles baeter gaon.
Want drek nao de letste kump dae man met d'n hamer.
Jao, wetste dae letste laot ik veurtaan maar staon.
Nae nemus dae wet 't preciés,
zelfs de geliérde die zien neet zoë wiés.
Van wievuél beer kriegste enne kater,
wae levert 't echte bewiés.
De waorheid die kump heej op neer:
't leet dök aan ein glaeske beer.
Letsaan had ik smorges weer spiét,
waas ik de film van 's aoves gans kwiét.
Ik had mich zelfs nog veurgenaome:
ik tel ze en stop oppe tiéd.
Det telle der haet neet gebaat:
ik stopde net eine te laat.
Ik liérde veurluipig mien les,
maar oét ein ônderzeuk bleek det 't bes.
En ik heb gaar gen verschil gevônde,
in beer oét d'n tap of de fles.
Al deej ik d'r viéf op ein riej,
beej edere kiér bleek opnie: