De lètste hippie
In ein hoes in Mestreich, zonger wermte en leich, loug de letste hippie op
sterve.
Eine zonnebril op, zodat neemus koosch zeen wat er noe dach, zoog of veulde.
Al de junkies en zervers, de toekomstige ervers, die zoute heel stil rondj d'r
Lei.
Hee noum nog ein trek van zien letste sigaret en dit zeen de wurd die hee zei:
Stuur mien ketting thoes noa Mam, geef mien t-shirts mer weg.
Verbren mien gitaar, doon ut noe maar, want spele, dat koosch ich mar slech.
Ut daak van dit kraakpandj is kapot, mer de huur hub ik nooit betaalt.
Num mien piep, miene hasch en mien boks auch al is ze get vaal.
Refrein:
Mer loat miene zonnbril zitte, loat miene zonnebril op.
Ich wil, heel gaaf, deip in ut graaf, mit de zonnebril op de kop.
Hee zei: Geef mien groepies allemool weg, joa, ich ken ze aanbeveele.
Want noa lang en intens gebroek zin ze nog lang neit verslete.
Jederein high op ut moment dat ich 'die', joa, zo mot ur gebeure.
Veer gooide zien kleijer oet ut raam, de ketting ging auch noa beneje.
Veer verkochte de gitaar in ein bar aan eemus dee ech koosj spele.
Veer roukte ziene hasj en hauwe veul spas mit Ria, Marij en Marlies.
En Jan kreeg zien plaate, Jo kreeg zien beuk en de bril heet noe gekke Dries.