De knappe(rikke)
Weej staon gaer veur de spegel, al zegge weej 't zelf,
al zeen weej in de regel, allein de veurste helf.
Dao steis-te van te kiéke, zoëkriegs-te ein idee,
wie moei weej motte bliéke, met d'n achterkant d'r beej.
Maar klink 't dan auk gek, det is net ôs gebrek, want ...
Refrein:
Ware weej maar neet zoë knap, en hadde weej maar vuél miér cente,
zote weej maar neet zoë krap, en dan maar laeve van de rente.
Minseleef wao geit det haer, zoë komme weej moei in de knoei.
Ware weej maar miljoenaer, maar ja, weej zien allein maar moei.
Ware weej maar miljoenaer, maar ja, weej zien allein maar moei.
Zek vindt geej ôs gen wônder, zoë knap en zoë gezônd.
Ôs bein hange van ônder, percies wies aan de grônd.
Van veur zit niks verschaove, 't echterste zit good.
De kop dae kump van baove auk nog krek wies aan d'n hood.
Maar klink 't dan auk gek, det is net ôs gebrek, want ...
De sauna, de massage, daobeej de zônnebank,
en auk de letste rage, d'n bio-wônderdrank.
De manicuur, de kapper, det hoof veur ôs gaar neet.
Weej kinnen toch neet knapper, waat geej zeker zoë waal zeet.
Maar klink 't dan auk gek, det is net ôs gebrek, want ...